Tradities genoeg in deze tijd van het jaar: allerheiligen, allerzielen en Sint Maarten, maar halloween is hot, om het maar eens populair te zeggen. Al weken wordt er heel wat afgegriezeld in de Liemers. Een aantal jaar stond halloween bij ons synoniem voor pompoen uithollen. Wat een k..klus! Ik heb alle soorten messen en zaagjes geprobeerd, maar om te voorkomen dat het echt een bloederig halloween spektakel werd, kwam het er steeds op neer dat moeder stond te zwoegen en dochters er met de handen in hun zakken bij stonden om aanwijzigingen te geven: ‘die ogen moeten groter, die mond lijkt nergens op, zo kan er toch geen lichtje in!’.
Dit jaar waren ook wij klaar voor het echte werk: de griezeltocht! Niets vermoedend fietsten meisjesvampiertjes en een ik-doe-gewoon-mee-moeder met een het-kan-altijd-nog-af-masker naar de startlocatie. Het was nog licht dus er leek niets aan de hand, maar toen we ons temidden van spoken inschreven bij twee zombies begon de spanning te stijgen. Na het verhaal van een echte heks, werd het voor sommige kinderen al te veel, niet voor die van ons, zij trappelden van ongeduld.
En daar gingen we. Heel lang stond de ‘strompelende zombie achter rollator’ qua engheid op nummer 1, totdat we een graspad tussen een sloot en de betuwelijn werden opgestuurd en het echt donker werd. De waarzegger had het ons al voorspeld, dit werd heeeel eng, we voelden het aan alles…. Whaaaaaaaaaa …. Rennen! De waarzegger had niets te veel gezegd. ‘Deze was spannend !’ riep onze dochter toen de rust was teruggekeerd, ‘de motorzaag is de winnaar.’ Zelf had ik nog niet door dat er met de spooktocht iets te winnen viel. Maar dat werd me duidelijk toen we op het kerkpad langs de sloot en de begraafplaats liepen. Onze dochter, eerder bang van het pad in de sloot te vallen, liep fluitend voorop. ‘Spannend is leuk’, zei ze later, ‘volgend jaar weer!’ Een angst overwonnen! Een traditie geboren?
